Badanie dziecka po urodzeniu

Ostatnia aktualizacja 28 lipca 2022

Dlaczego każde dziecko musi być badane? Ponieważ jeśli nie zwrócisz uwagi na nieprawidłowości, możesz ich nie zobaczyć co skutkować będzie konsekwencjami dla jego zdrowia przez resztę życia i obciążeniami dla systemu zdrowia, a nie są to przypadki odosobnione. Ważne jest doświadczenie badającego.

Wiele oczywistych wad jest często przeoczonych tylko dlatego, że nikt nie przyjrzał się dokładnie wszystkim częściom ciała noworodka. Na przykład taka wada, jak niedomykalny odbyt, zagraża życiu i może pozostać niezauważona, jeśli nie zostanie dokładnie zbadana.

Na szczęście, większość dzieci rodzi się bez wad rozwojowych, badanie noworodków jest szybkie i łatwe a wszystkie dzieci, muszą mieć wypełnione i udokumentowane badanie na odpowiednim formularzu. Wypełnienie wszystkich pól będzie stanowiło odpowiedni dowód, że dzieci urodziły się normalnie.

Nawet w przypadku dzieci, które nie mają wad wrodzonych, badanie noworodków może pomóc w ustaleniu, czy u dziecka występuje jakiś problem, np. spowodowany infekcją, nieprawidłowym odżywianiem, problemami z oddychaniem lub innymi nieprawidłowościami. Badanie noworodków pozwala na jak najwcześniejsze wykrycie nieprawidłowości lub innych poważnych problemów. Badanie to stanowi również punkt odniesienia dla kolejnych badań. Na przykład, czy dany stan lub cecha ulega poprawie lub pogorszeniu?

W przypadku dzieci urodzonych w szpitalu, najlepiej jest przeprowadzić badanie przed odesłaniem dziecka do domu. W przypadku dzieci urodzonych w domu należy podjąć starania, aby badanie noworodka zostało przeprowadzone w ciągu pierwszego tygodnia życia. Jeśli badanie nie zostanie przeprowadzone w ciągu pierwszego tygodnia życia, dziecko powinno mieć wykonane pełne badanie podczas pierwszej wizyty. W każdym przypadku termin badania i wiek niemowlęcia należy odnotować na odpowiednim formularzu.

Badanie noworodka jest często pierwszym spotkaniem lekarza pierwszego kontaktu z niemowlęciem i jego rodziną. Jest to doskonała okazja do podsumowania drogi, jaką przebyła rodzina w okresie przedporodowym, w czasie porodu i w kolejnych tygodniach. Jest to również czas na wykrycie i określenie schorzeń, które można leczyć we wczesnych stadiach. Niektóre schorzenia, jeśli nie są leczone, mogą prowadzić do poważnej zachorowalności.

Po urodzeniu i przy wypisie ze szpitala noworodek jest często poddawany badaniu. Po tym okresie rodzina zostaje zapoznana z lokalną pielęgniarką zajmującą się zdrowiem matki i dziecka, która monitoruje niemowlę i omawia ważne tematy, takie jak karmienie, wzrost, wsparcie rodziny oraz zdrowie psychiczne matki i ojca. Jeśli nie pojawią się żadne obawy, rodzina będzie musiała po raz pierwszy zgłosić się do lekarza dopiero po około 6-8 tygodniach. Z tego powodu badanie noworodka, przeprowadza się właśnie w tym czasie.

Chociaż rutynowe badania wykonywane przed wypisaniem dziecka ze szpitala są dokładne, mogą one ulec zmianie lub pozostać niezauważone. Ważne jest, aby nie polegać wyłącznie na badaniu wypisowym, ale może ono służyć jako dobry punkt odniesienia, jeśli pielęgniarka lub lekarz zgłosili w tym czasie jakieś obawy.

Badanie powinno obejmować :

Ogólne
Głowa
Oczy
Uszy
Nos
Usta
Szyja/obojczyki
Płuca/klatka piersiowa
Brzuch
Pępowina
Biodra
Układ moczowo-płciowy
Kończyny
Plecy
Układ nerwowy/odruchy
Skóra
Dysmorfologia

Historia

Przed przystąpieniem do badania należy przeprowadzić krótki wywiad, który pomoże zrozumieć, co dzieje się z niemowlęciem.

Historia powinna zawierać następujące elementy:

• Wywiad przedporodowy, w tym stany chorobowe matki, które mogą mieć wpływ na dziecko

• Historia narodzin

• Sposób porodu

• Czas spędzony w szpitalu

• Czy konieczne były jakieś interwencje, np. podanie tlenu, antybiotyków itp.

• Informacje na temat żywienia, tj. kiedy zostało ustanowione i czy wystąpiły trudności

• Dotychczasowe pomiary wagi, długości i obwodu głowy oraz tendencje zmian.

• Wszelkie obawy rodziców

• Wszelkie wątpliwości zgłoszone przez pielęgniarkę położną

Badanie

Od tego momentu można przejść do badania. Badanie powinno być przeprowadzane systematycznie, a idealną metodą jest obejrzenie przedniej części ciała niemowlęcia od stóp do głów, a następnie odwrócenie go i ponowne zbadanie od góry do dołu.

Ekspozycja i pozycjonowanie

Prawidłowa ekspozycja podczas badania jest bardzo ważna, ponieważ różne oznaki mogą zostać łatwo przeoczone, jeśli nie są dla nas oczywiste. Najlepsza ekspozycja jest wtedy, gdy niemowlę jest całkowicie rozebrane i ma założoną pieluszkę. Pieluszkę można zdjąć i założyć na czas badania narządów płciowych i bioder, co daje badającemu pewność, że nie spotka go żadna niemiła niespodzianka.

Ułożenie noworodka do badania powinno opierać się na zasadzie zapewnienia komfortu zarówno osobie badającej, jak i niemowlęciu. Niemowlę powinno leżeć na wznak na twardym, standardowym łóżku do badań. Niemowlę powinno leżeć prosto z przodu, z nogami skierowanymi w stronę badającego i z głową odsuniętą od niego. Jeżeli niemowlę jest większe, co może utrudniać uwidocznienie dystalnych części ciała, można je położyć tak, jak starszego pacjenta, prostopadle do siebie i badać z jego prawej strony. Kluczowa jest umiejętność dostrzeżenia subtelnej asymetrii, dlatego jeśli nie można tego osiągnąć, należy ułożyć pacjenta tak, aby było to możliwe.

Kontrola ogólna

Przyjrzyj się niemowlęciu z pewnej odległości i zwróć uwagę na wszelkie cechy dysmorficzne, deformacje, wysypki, zmiany skórne lub zmiany koloru skóry. Pamiętaj, aby powtórzyć tę czynność podczas oglądania pleców niemowlęcia.

Należy zanotować, czy dziecko czuje się dobrze, czy jest przygnębione. Może to wpłynąć na sposób interpretowania objawów podczas badania.

Cechy dysmorficzne

Znajomość schorzeń wrodzonych, takich jak zespół Downa (trisomia 21), może pomóc badającemu zwrócić uwagę na objawy, które są częściej obserwowane u tych pacjentów na zasadzie skojarzenia. W przypadku trisomii 21 mogą to być fałdy naskórkowe, hipotonia, przerwa sandałowa, bruzdy Simiana, skośne bruzdy powiekowe i wystający język.

Skóra

Widoczne poważne zmiany skórne obejmują bladość, sinicę lub żółtaczkę.

Na tym etapie zidentyfikuj wszystkie widoczne wysypki skórne. Sklasyfikuj wysypki skórne jako normalne i nieprawidłowe, przy czym do normalnych wysypek zalicza się te, które są przejściowe lub znamiona urodzenia, a do nieprawidłowych wysypek skórnych te, które mogą wskazywać na wady wrodzone.

Na początku należy skomentować rodzaj stwierdzonej wysypki, tj. krosty, pęcherzyki, pęcherzyki, czy skóra jest sucha, rumieniowa lub łuszcząca się. Następnie warto zapoznać się z możliwymi różnicami dla tych wyników, ponieważ może być kilka przyczyn.

Nnajczęściej spotykanymi zmianami skórnymi są: wysypki cieplne, naczyniaki, ustępujące prosaki, ciemieniucha, plamy mongolskie i sporadycznie zapalenie mieszków włosowych typu pityrosporum.

Głowa

Następnie przeprowadza się badanie głowy. Na poziomie głowy należy skupić się na kilku obszarach:

• Kształt głowy

• Skóra głowy

• Ciemiączko

• Linie szwów czaszkowych

Skóra głowy

Głównym schorzeniem skóry głowy w tym wieku jest łojotokowe zapalenie skóry lub kołyska. U niektórych niemowląt występuje ono od 2 tygodnia życia. Może występować jako zaczerwienienie skóry głowy, zaczerwienienie za uszami i w fałdach skórnych. W cięższych przypadkach na skórze głowy pojawiają się grube żółte blaszki. Chociaż przyczyna nie jest jasna, uważa się, że jest ona spowodowana połączeniem rodzaju drożdży zwanych Malassezia i nieprawidłowego wydzielania łoju.

Ciemiączko

Po urodzeniu niemowlę ma 6 ciemiączek, z których ciemiączko przednie jest największe. Ciemiączko przednie znajduje się pomiędzy dwiema kośćmi czołowymi i dwiema ciemieniowymi czaszki. Wielkość ciemiączka przedniego jest bardzo różna u różnych niemowląt – w jednym z badań stwierdzono, że średnia wielkość ciemiączka wynosi 2,1 cm. Początkowa wielkość ciemiączka przedniego nie jest silnym wskaźnikiem tego, kiedy ostatecznie się ono zamknie. Średni czas do zamknięcia wynosi 13,8 miesiąca. Kraniosynostoza wiąże się z wczesnym zamykaniem się ciemiączek, ale biorąc pod uwagę, że około 1% niemowląt ma zamknięte ciemiączka do 3 miesiąca życia, małe ciemiączko nie musi być wskaźnikiem nieprawidłowości, ale uważna ocena obwodu głowy może pomóc w ustaleniu, czy wymagane jest skierowanie na badania w odpowiednim czasie.

Kształt, symetria i linie czaszki

Kształt i symetria czaszki dostarcza wskazówek na temat plagiocefalii i kraniocynostozy. Podczas badania należy dokładnie sprawdzić, czy czaszka wydaje się asymetryczna lub źle ukształtowana, wyczuć ciemiączka i linie szwów. Twardo uniesiona linia szwu może wskazywać na przedwczesne zamknięcie, a dokładna ocena obwodu głowy niemowlęcia pomoże określić, czy wynik ten jest istotny.

Obwód głowy

Należy pamiętać o sprawdzeniu obwodu głowy i tendencji z poprzednich pomiarów, aby upewnić się, że w okresie od urodzenia nie nastąpiły istotne zmiany.

Twarz

Twarz składa się z takich struktur, jak oczy, nos, usta i uszy.

Oczy

Badanie czerwonego refleksu może pomóc w wykryciu wczesnych stadiów choroby. Używając oftalmoskopu, należy świecić światłem bezpośrednio do obu oczu przez źrenicę. Jeżeli siatkówka wydaje się biała, może to wskazywać na retinoblastomę, a brak tego czerwonego refleksu przy zmętnieniu soczewki może wskazywać na zaćmę wrodzoną. W takich przypadkach lub w przypadku braku pewności, że czerwony refleks jest prawidłowo wywoływany, wskazane jest szybkie skierowanie do okulisty. Aby zakończyć badanie wzroku, należy pamiętać o skomentowaniu wyglądu zewnętrznego oka, ruchów gałek ocznych i fiksacji wzroku. W tym wieku należy zwracać uwagę na problemy z fiksacją wzroku, ponieważ może być konieczne rozważenie zeza, który może być oczywisty dopiero w następnych miesiącach.

Nos

Pamiętaj, że niemowlęta obowiązkowo oddychają przez nos, a przekrwienie błony śluzowej nosa jest powszechne. Obserwuj wizualnie kanały nosowe i opisz, czy są drożne i symetryczne.

Usta

Używając palca w rękawiczce, włóż go do ust niemowlęcia i obserwuj jego odruch ssania, sprawdzając, czy jest skoordynowany. Pamiętaj również o wyczuciu podniebienia.

Możesz zostać poproszony o skomentowanie, czy niemowlę ma wiązanie na ustach lub języku, zwłaszcza jeśli ma trudności z karmieniem. Wątek języka (ankyloglossia) odnosi się do krótkiego wędzidełka języka. Możesz to zaobserwować, obserwując, czy język nie wystaje lub przybiera kształt serca podczas wysuwania. Opaska językowa może wpływać na zakres ruchów języka i jego zdolność do funkcjonowania. Krawat wargowy odnosi się do krótkiego wędzidełka wargowego, co powoduje, że warga wygląda, jakby była przyklejona do dziąsła. Może to wpływać na zdolność niemowlęcia do prawidłowego przystawiania do piersi podczas karmienia.

Uszy

Zwróć uwagę na położenie i budowę ucha. Należy zwrócić uwagę na zatoki przeduszne, znamiona skórne lub torbiele, ponieważ mogą one być związane z zespołami wrodzonymi. Należy mieć nadzieję, że na tym etapie choroby te zostały już rozpoznane.

Aby zakończyć badanie głowy, należy pamiętać o komentarzu na temat szyi. Tortykuloza jest schorzeniem, które może wpływać na zakres ruchów szyi u niemowląt. Obserwacja, czy głowa wygląda na przechyloną lub czy występuje preferencja w jedną stronę i ograniczenie do pełnego ruchu szyi podczas badania, może sugerować kręcz szyi. Innymi objawami oportunistycznymi, których należy szukać, są masy na szyi, które mogą być związane z tarczycą lub węzłami chłonnymi łańcucha szyjnego.

Kończyny górne

Badanie kończyn górnych nie jest zbyt skomplikowane. Celem jest sprawdzenie ogólnego zakresu ruchu w stawach barkowych, łokciach, dłoniach i palcach. Oceń tętno ramienne w obu ramionach, umieszczając palec nad dołem międzyłopatkowym. Policz liczbę palców i sprawdź, czy nie ma na nich zgrubień, a na dłoni – czy nie ma głębokich fałd.

Przednia część klatki piersiowej

Zwróć uwagę na kształt i symetrię klatki piersiowej. Należy zwrócić uwagę na wysiłek oddechowy i częstość oddechów, ale u zdrowego dziecka są one zazwyczaj prawidłowe. Przy pomocy kciuka sprawdź czas napełniania naczyń włosowatych, umieszczając go na mostku i przytrzymując przez 5 sekund. Po puszczeniu kciuka krew powinna wrócić do tego miejsca w ciągu 4 sekund.

Osłuchiwanie serca pomoże w identyfikacji szmerów i dodatkowych dźwięków serca. U dziecka, które nie rozwija się prawidłowo, ważne jest poszukiwanie choroby serca.

Zwróć uwagę na kształt i położenie brodawek sutkowych. Ze względu na działanie estrogenów matczynych mogą pojawić się pączki w piersiach i mlekotok, które ustąpią około 2 miesiąca życia dziecka. W przypadku utrzymywania się pączków w piersiach lub mlekotoku wskazane jest zasięgnięcie opinii endokrynologa.

Brzuch

Zwróć uwagę na kształt i symetrię brzucha. Organomegalię można wykryć, omacując brzuch, wyczuwając wątrobę, śledzionę i nerki. Ocena jamy brzusznej może być trudna, jeśli dziecko jest niespokojne. Następnie należy osłuchać brzuch w poszukiwaniu odgłosów pracy jelit.

Pępek

Przepukliny pępkowe są powszechne i występują u około 20% noworodków. Mogą one zwiększać swoje rozmiary w ciągu pierwszych kilku miesięcy życia. W wielu publikacjach podawano, że przepuklina pępkowa może być monitorowana, jeżeli w tym wieku nie daje żadnych objawów. Wytyczne np: australijskie zalecają, aby skierowanie na leczenie przepukliny pępkowej czekać do 2-3 roku życia dziecka i oczekuje się, że do 5 roku życia 90% przepuklin zamknie się samoistnie. Warto o tym wiedzieć w przypadku częstego występowania miękkiej, zwężającej się przepukliny pępkowej w tym wieku.

Przepukliny pachwinowe

Przepukliny pachwinowe są powszechne i występują nawet u 5% noworodków, przy czym większy odsetek obserwuje się u noworodków urodzonych przedwcześnie. W przypadku obecności przepukliny pachwinowej u noworodka zalecane jest szybkie skierowanie w ciągu 2-4 tygodni. W przypadku noworodka lub starszego dziecka ten odstęp czasu może być inny.

Układ moczowo-płciowy

Męskie narządy płciowe

Penis powinien być obserwowany i komentowany pod kątem wielkości, cięciwy i spodziectwa. Z cięciwą mamy do czynienia, gdy penis jest zakrzywiony podczas erekcji. Hypospadias jest powszechne i występuje u 1 na 125 urodzonych mężczyzn. Jest to wada powodująca otwarcie cewki moczowej wzdłuż trzonu prącia, moszny lub krocza.

Należy wyczuć mosznę w celu stwierdzenia obecności jąder. Jeśli są one puste, badający powinien zlokalizować położenie jąder. Jądra mogą być “niedorozwinięte” lub “ektopowe”. Termin “niedorozwinięte” odnosi się do jądra, które znajduje się w normalnej linii zstępowania, natomiast jądro ektopowe to takie, które znajduje się poza tą linią. Zwiotczałe jądro może być sprowadzone na dół poprzez jego wydojenie. Technika badania polega na użyciu jednej ręki do uniesienia tłuszczu nadłonowego, a następnie użyciu dwóch palców drugiej ręki do palpacji interesujących obszarów w okolicy pachwinowej ruchem okrężnym.

Podczas badania moszny należy zwrócić uwagę na obecność wodniaka. U większości niemowląt może to być normalne aż do ukończenia 1 roku życia. W przypadku podejrzenia, użyj latarki do badania, przyciśniętej do boku jądra (transiluminacja), aby potwierdzić obecność płynu otaczającego jądro.

Objawy niejednoznacznych narządów płciowych mogą obejmować mikropenis lub obustronne niezstąpione jądra.

Kobiece narządy płciowe

Celem badania jest sprawdzenie, czy narządy płciowe rozwijają się prawidłowo. Nieprawidłowe wyniki, które mogą wskazywać na niejednoznaczne narządy płciowe, obejmują powiększenie łechtaczki i zrośnięte wargi sromowe.

Odbyt

Po zbadaniu narządów płciowych należy na krótko zajrzeć między pośladki, aby obejrzeć odbyt, a zwłaszcza skórę wokół niego. Nierzadko w tym obszarze może być ukryta znaczna wysypka. Nie ma powodu do wykonywania badania per rectum i nie powinno się go przeprowadzać.

Kończyny dolne

Biodra

Badanie stawu biodrowego jest bardzo ważnym etapem badania, ponieważ opóźnione rozpoznanie dysplazji stawu biodrowego może prowadzić do znacznego pogorszenia stanu zdrowia dziecka.

Podczas zbierania wstępnego wywiadu należy pamiętać o omówieniu potencjalnych czynników ryzyka rozwojowej dysplazji stawu biodrowego (DDH). Do czynników ryzyka DDH należą: płeć żeńska, poród drogami rodnymi i występowanie DDH w rodzinie. W okresie poporodowym niektóre czynniki ryzyka obejmują ciasne zawijanie kończyn dolnych w wyproście i przywiedzeniu.

U dzieci w wieku do 8 tygodni preferowanymi testami do wykrywania DDH są testy Ortolaniego i Barlowa. Rozbieżność długości kończyn dolnych, asymetryczne fałdy pośladkowe i ograniczenie odwodzenia bioder są również pomocnymi objawami w diagnostyce DDH.

Test Ortolaniego i Barlowa wykonuje się w następujący sposób. W teście Ortolaniego sprawdza się, czy zwichnięte biodro może zostać przemieszczone lub zredukowane z powrotem do stawu biodrowego. Trzymając zgięte i przywodzone biodro, wykonaj abdukcję biodra, wywierając jednocześnie delikatny nacisk palcami w górę na trochanter większy. Jeżeli wynik testu jest pozytywny, powinno być słyszalne “brzęknięcie” podczas powrotu biodra do stawu. Test Barlowa ma na celu zwichnięcie biodra, które znajduje się w stawie. Test wykonywany jest z przywiedzionym biodrem, przy jednoczesnym delikatnym nacisku w dół w kierunku łóżka do badania. Podczas tej czynności badający może wyczuć, że biodro wysuwa się z panewki. Jest to test Barlowa dodatni.

W sytuacji, gdy biodro jest zwichnięte i nieredukowalne, wynik badania będzie interpretowany jako Ortolani ujemny i Barlow ujemny. W takim przypadku sprawdzenie, czy biodro może być całkowicie wyprostowane, pozwoli na wykrycie tej niecodziennej prezentacji.

Nogi i stopy

Trzymając obie ręce na kolanach niemowlęcia, wyprostuj jego nogi, aby sprawdzić, czy kolana, kostki przyśrodkowe i stopy są w jednej linii. Rozbieżność długości nóg może być oznaką jednostronnej dysplazji stawów biodrowych.

Podobnie jak w przypadku kończyn górnych, sprawdź zakres ruchu kończyn dolnych, poruszając stawami na poziomie bioder, kolan i kostek. Sprawdź, czy na stopach widoczne są ślady talipes. Ponownie policz liczbę palców u stóp niemowlęcia, tak jak to miało miejsce wcześniej w przypadku dłoni.

Tył

Teraz, gdy przednia część badania jest zakończona, możesz odwrócić dziecko na brzuszek i kontynuować dalszą część badania z niemowlęciem w pozycji leżącej.

Obejrzyj tył głowy w poszukiwaniu uformowania czaszki lub wysypki. Jeżeli jesteś w stanie, obserwuj stopień kontroli szyi i ułożenie głowy. Ze względu na niedojrzałość może to nie być możliwe u wszystkich niemowląt.

Obejrzyj plecy, aby sprawdzić, czy nie ma na nich wysypek skórnych. Zmiany skórne zostały omówione we wcześniejszej części rozdziału, ale jedną z nich, szczególnie widoczną na plecach, są plamy mongolskie.

Przyjrzyj się położeniu łopatki i pośladków, aby sprawdzić, czy są w przybliżeniu symetryczne i zgodne ze sobą, a następnie przejedź dłonią wzdłuż kręgosłupa niemowlęcia, aby sprawdzić, czy jest prosty. U podstawy kręgosłupa możesz znaleźć wskazówki dotyczące rozszczepu kręgosłupa, takie jak wgłębienia w kości krzyżowej lub kępki włosów.

Odruchy noworodka

Na zakończenie badania można wykonać test odruchów. Dotyczy to odruchu krokowego, chwytów dłoniowych, odruchu moro i odruchów korzeniowych. Większość z tych odruchów powinna być nadal obecna. Odruch krokowy zanika około 2 miesiąca życia, więc może nie być widoczny, jeśli niemowlę jest w wieku około 8 tygodni, kiedy przeprowadzane jest badanie.

Pomiary i zakończenie badania

Na zakończenie należy sprawdzić masę ciała, obwód głowy i długość ciała niemowlęcia. Pamiętaj, aby udokumentować wyniki badania i ustalić odpowiednie postępowanie w przypadku nieprawidłowości, które wymagają uwagi. Podziękuj rodzinie pacjenta i pozwól jej ubrać niemowlę.

Na tym kończy się ogólna kontrola dziecka.

Kontrola noworodków

Przedstaw się i zadaj rodzicom pytania identyfikacyjne, np. imię, wiek, datę urodzenia.

Umyj ręce

Ekspozycja – rozebrać dziecko, pozostawiając je w pieluszce, która zostanie zdjęta w czasie badania narządów płciowych i bioder.

Pozycja – połóż dziecko na stosunkowo twardym podłożu i zacznij od ułożenia go w pozycji leżącej.

Kontrola ogólna

• Czy dziecku jest wygodnie, czy nie?

• Szukaj wysypki na skórze

• Cechy dysmorficzne

Głowa

• Skóra głowy – ciemiączka dotykowe, szwy dotykowe, kształt głowy i symetria, szukaj ciemieniuchy. Oportunistycznie zmierz obwód głowy.

• Oczy – czerwony refleks

• Uszy – nisko osadzone, znamiona skórne przeduszne, deformacja

• Nos – drożność nozdrzy i symetria

• Usta – odruch ssania, rozszczep wargi, opaska na języku i opaska na wardze

Ramiona i barki

• Sprawdź, czy ramiona są dobrze ustawione i czy mają odpowiedni zakres ruchu.

• Sprawdzenie ruchów ramion, w tym ogólnego stanu napięcia. Zwróć uwagę na fałdy dłoniowe, liczbę palców (więcej = polidaktylia lub mniej = syndaktylia).

Przednia część klatki piersiowej

• Czas napełniania kapilarnego

• Obserwuj oddychanie

• Osłuchiwanie serca i komentowanie dźwięków serca

Brzuch

• Uwagi na temat wielkości, w tym rozciągnięcia i zaobserwowanych mas

• Badanie palpacyjne w poszukiwaniu mas i organomegalii

• Osłuchiwanie odgłosów jelit

• Uwagi dotyczące przepukliny pępkowej

Okolica kości udowej

• Sprawdź puls

• Sprawdź, czy nie ma przepukliny pachwinowej

Badanie narządów płciowych

• Mężczyzna – obejrzyj palpacyjnie jądra i skomentuj, czy się zstąpiły, obejrzyj prącie i skomentuj obecność spodziectwa lub chordee. Sprawdź, czy nie ma objawów dwuznacznych narządów płciowych, w tym mikropenisa lub braku jąder.

• Kobiety – sprawdź, czy nie doszło do połączenia warg sromowych i powiększenia łechtaczki, aby zasugerować niejednoznaczne narządy płciowe.

Biodra i nogi

• Sprawdź, czy nie ma asymetrycznych zagnieceń

• Zwróć uwagę na ograniczone przywodzenie obu bioder.

• Wykonaj test Barlowa i Ortolaniego

• Sprawdź długość nóg – zarówno rzeczywistą, jak i pozorną

• Sprawdzenie zakresu ruchu kończyn dolnych

• Uwagi na temat stóp w przypadku zniekształcenia stóp lub deformacji

• Policzyć liczbę palców u nóg

Zmień pozycję dziecka tak, aby leżało teraz na brzuszku (pozycja leżąca)

• Oceń stan zdrowia głowy

Tylna część klatki piersiowej

• Osłuchiwanie pól płucnych

• Poczuj kręgosłup – wypowiedz się na temat jego wyprostowania

• Szukaj oznak rozszczepu kręgosłupa dystalnie, w tym kępek włosów i dołeczków krzyżowych

• Sprawdź, czy nie ma więcej wysypek skórnych

Odruchy

• Chwyt

• Odruch zakorzeniania

• Moro (odruch zaskoczenia)

• Odruch chodzenia

Podsumowanie

Autor: Harishan Tharmarajah

Inne materiały

Tags: badanie dziecka urodzeniu