Europejski Raport Narkotykowy 2016

Ostatnia aktualizacja 28 lipca 2022

Na wiosnę tego roku można było ujrzeć coroczną analizę sytuacji narkotykowej w Europie przeprowadzoną przez Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii ( European Monitoring Centre for Drugs and Drug Addiction, EMCDDA) . Warto odnotować ten fakt bardziej, publikując ten materiał.  Tym bardziej, ze narkomania zbiera żniwo szczególnie w wakacyjny czas.

Podobnie jak w latach ubiegłych „Europejski raport  narkotykowy 2016” zawiera przegląd najnowszych tendencji i osiągnięć związanych z sytuacją narkotykową w Europie w formie zintegrowanego, multimedialnego pakietu informacyjnego. W raporcie zestawiono najważniejsze, aktualne dane dotyczące używania narkotyków, problemów z tym związanych oraz rynków substancji psychoaktywnych. Analizę bieżącej sytuacji dotyczącej narkotyków uzupełniono informacjami na temat polityk i praktyk w tym zakresie. Z tegorocznej analizy ponownie wyłania się obraz Europy, która musi zmierzyć się z coraz bardziej złożonym problemem narkotyków. Coraz większą rolę odgrywają stymulanty, nowe substancje psychoaktywne, nieprawidłowo stosowane leki oraz problematyczne używanie konopi indyjskich. Raport przypomina nam także o tym, że niektóre problemy wciąż pozostają nierozwiązane, choć wyzwania, które się z nimi wiążą – zarówno w zakresie polityki, jak i praktyki – nieco się zmieniły. W analizie na rok 2016 zasadniczym problemem pozostają opioidy, co odzwierciedla znaczny wpływ tych substancji na śmiertelność i zachorowalność ich użytkowników. Można również zauważyć coraz bardziej złożone współzależności pomiędzy używaniem heroiny i opioidów syntetycznych. Zjawisku temu towarzyszy niepokojący wzrost szacunkowej liczby zgonów związanych z przyjmowaniem opioidów. Europejskie placówki prowadzące leczenie uzależnień muszą także dostosowywać swoją ofertę pomocy do zmieniających się potrzeb zdrowotnych grupy starzejących się użytkowników heroiny, a decydenci starają się odpowiednio określić długoterminowe cele terapeutyczne dla tej grupy docelowej. Nowa epidemia heroinizmu, którą odnotowuje się w innych częściach świata przypomina nam jednocześnie, że jest to obszar wymagający kontroli, przy czym ogromne znaczenie ma tu bieżący monitoring zjawiska. Podobnie, jak w przypadku poprzednich edycji raportu, zaprezentowane  analizy przeprowadzono w oparciu o dane z krajowych punktów kontaktowych Reitox (Europejska Sieć Informacji o Narkotykach i Narkomanii , Réseau Européen d’Information sur les Drogues et les Toxicomanies), we współpracy z ekspertami krajowymi. Należy także podkreślić wkład europejskich partnerów instytucjonalnych, w szczególności: Komisji Europejskiej, Europolu, Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób oraz Europejskiej Agencji Leków. W raporcie ujęto dodatkowe informacje zebrane na poziomie poszczególnych miast, dostarczone przez europejskie sieci badawcze. Stanowią one uzupełnienie danych krajowych w obszarach takich, jak analiza ścieków oraz nagłe przypadki hospitalizacji związanych z używaniem narkotyków.Dzięki nim można lepiej zrozumieć prawidłowości w zakresie używania narkotyków i konsekwencje tego zjawiska w Europie. Warto także zaznaczyć, że niniejszy raport trafia do publikacji w ważnym momencie, jeżeli chodzi o tworzenie polityk antynarkotykowych w Europie i na świecie. W Europie planuje się dokonanie oceny osiągnięć w ramach obecnego planu działań antynarkotykowych, a także rozpoczęto rozważania na temat środków, które pomogą zapewnić postęp w realizacji europejskiej strategii w zakresie narkotyków w najbliższych latach. Państwa europejskie aktywnie uczestniczą w międzynarodowych debatach prowadzonych w związku ze specjalnym posiedzeniem Stanowisko wypracowane przez Europę podkreśla znaczenie zrównoważonego podejścia opartego na dowodach, wypływającego z niesłabnącego przywiązania do praw człowieka.

całość  Europejskiego Raportu Narkotykowego  

Przypominamy  fazy zażywania, inaczej poziomy intensywności kontaktu z narkotykami od inicjacji aż do uzależnienia. 

1. Inicjacja – ten pierwszy etap uzależnienia od narkotyków dotyczy wszystkich osób, które chociaż raz spróbowały środka odurzającego.

2. Faza eksperymentalna – charakteryzuje się „próbowaniem” narkotyków. Etap eksperymentowania może zakończyć się całkowitym zerwaniem kontaktu z narkotykami. Część osób może poprzestać na jednokrotnym lub kilkakrotnym spróbowania danej substancji, inni mogą kontynuować swoje doświadczenie i wejść w kolejny etap uzależnienia od narkotyków

3. Faza używania narkotyku zwana nadużywaniem – w przypadku narkotyków, w ogóle nie można mówić o fazie używania, gdyż każde spróbowanie stanowi już nadużywanie narkotyków. Wejście w tą fazę użycia oznacza pojawienie się określonych konsekwencji przyjmowania narkotyków, a więc różnego rodzaju problemów w szkole, w pracy, w domu, w życiu rodzinnym czy osobistym. Etap ten przynosi wyłącznie negatywne konsekwencje. W tej fazie występują: obniżenie nastroju, smutek, zamykanie się w sobie, agresywność porzucenie dotychczasowych zainteresowań, zaniedbywanie nawyków higienicznych,

4. Faza uzależnienia od narkotyków – charakteryzuje się zmianami zachowania i innymi reakcjami, do których należy konieczność przyjmowania w sposób ciągły lub okresowy, w celu doświadczenia jego wpływu na psychikę lub uniknąć przykrych objawów odstawienia.

Źródło:Szukalski B. NARKOTYKI - kompendium wiedzy o środkach uzależniających, Instytut Psychiatrii i Neurologii, Warszawa 2005,Jarema M., Rabe-Jabłońska J., Psychiatria, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011,Sidorowicz S. (red.), Psychiatria - praktyczny przewodnik kliniczny, Urban & Partner, Wrocław 2010,Bilikiewicz A. Psychiatria. Podręcznik dla studentów medycyny, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2003,