Inne gruczoły dokrewne
Oprócz głównych gruczołów dokrewnych, inne narządy wykazują pewną aktywność hormonalną w ramach swoich funkcji. Należą do nich grasica, żołądek, jelito cienkie, serce i łożysko.
Tymozyna, produkowana przez grasicę, odgrywa ważną rolę w rozwoju systemu odpornościowego organizmu.
Wyściółka żołądka, błona śluzowa żołądka, produkuje hormon zwany gastryną, w odpowiedzi na obecność pokarmu w żołądku. Hormon ten stymuluje produkcję kwasu solnego i enzymu pepsyny, które są wykorzystywane w procesie trawienia pokarmu.
Błona śluzowa jelita cienkiego wydziela hormony: sekretynę i cholecystokininę. Sekretyna stymuluje trzustkę do produkcji płynu bogatego w wodorowęglany, który neutralizuje kwas żołądkowy. Cholecystokinina stymuluje skurcz pęcherzyka żółciowego, który uwalnia żółć. Stymuluje ona również trzustkę do wydzielania enzymów trawiennych.
Serce, oprócz swojej głównej roli, jaką jest pompowanie krwi, pełni również funkcję narządu endokrynnego. Specjalne komórki w ścianie górnych komór serca, zwanych przedsionkami, produkują hormon zwany przedsionkowym hormonem natriuretycznym lub atriopeptyną.
Łożysko rozwija się u ciężarnej kobiety jako źródło odżywiania i wymiany gazowej dla rozwijającego się płodu. Pełni ono również rolę tymczasowego gruczołu dokrewnego. Jednym z wydzielanych przez nie hormonów jest ludzka gonadotropina kosmówkowa, która sygnalizuje jajnikom matki wydzielanie hormonów utrzymujących wyściółkę macicy w dobrym stanie, aby nie uległa ona degeneracji i nie uległa złuszczeniu podczas menstruacji.
