Kości długie
Ilustracja przedstawiająca różne elementy kości długiej
Kości ciała występują w różnych rozmiarach i kształtach. Cztery podstawowe rodzaje kości to: długie, krótkie, płaskie i nieregularne. Kości, które są dłuższe niż szerokie, nazywamy kośćmi długimi. Składają się one z długiego trzonu z dwoma obszernymi końcami lub końcami skrajnymi. Są to głównie kości zbite, ale na ich końcach lub końcach może znajdować się duża ilość kości gąbczastej. Do kości długich zalicza się kości uda, nogi, ramienia i przedramienia.
Kości krótkie
Kości krótkie mają kształt zbliżony do sześcianu, a ich wymiary pionowe i poziome są w przybliżeniu równe. Składają się one głównie z kości gąbczastej, która jest pokryta cienką warstwą kości zbitej. Do kości krótkich zalicza się kości nadgarstka i kostki.
Kości płaskie
Kości płaskie są cienkie, spłaszczone i zazwyczaj zakrzywione. Większość kości czaszki to kości płaskie.
Kości nieregularne
Kości, które nie mieszczą się w żadnej z powyższych trzech kategorii, są klasyfikowane jako kości nieregularne. Są to przede wszystkim kości gąbczaste, pokryte cienką warstwą kości zbitej. Kręgi i niektóre kości w czaszce są kośćmi nieregularnymi.
Wszystkie kości mają oznaczenia powierzchni i cechy, które sprawiają, że dana kość jest wyjątkowa. Są to otwory, wgłębienia, gładkie powierzchnie, linie, występy i inne oznaczenia. Zazwyczaj stanowią one przejścia dla naczyń i nerwów, punkty połączenia z innymi kośćmi lub punkty zaczepienia dla ścięgien i więzadeł.
