Lekarze zabrali głos w sprawie prawa farmaceutycznego, izb wytrzeżwień i kontraktów dla dentystów

Ostatnia aktualizacja 28 lipca 2022

10 lutego 2017 r. Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej podjęło trzy stanowiska:
– w sprawie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo farmaceutyczne;
– w sprawie projektu zarządzenia Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju leczenie stomatologiczne;
– w sprawie możliwości wprowadzenia zmian w ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w zakresie proponowanym przez Zastępcę Rzecznika Praw Obywatelskich Pana Krzysztofa Olkowicza w piśmie z dnia 30 listopada 2016 r.

czytamy w nich:

a) w sprawie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo farmaceutyczne
Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej po zapoznaniu się z poselskim projektem ustawy o zmianie ustawy Prawo farmaceutyczne, przekazanym przy piśmie Zastępcy Szefa Kancelarii Sejmu, pana Adama Podgórskiego z dnia 4 grudnia 2016 r., znak: GMP-WP-173-381/16, pozytywnie opiniuje przedmiotowy projekt.

b) w sprawie projektu zarządzenia Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju leczenie stomatologiczne
Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej, po zapoznaniu się z projektem zarządzenia Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju leczenie stomatologiczne, zamieszczonym na stronie internetowej Narodowego Funduszu Zdrowia, przedstawia poniższe stanowisko.
W pierwszej kolejności wskazać należy, że Prezydium NRL z zadowoleniem przyjęło, że projekt zarządzenia uwzględnił postulaty podniesione w stanowisku Nr 8/17/P-VII Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 23 stycznia 2017 r. w sprawie projektowanego zarządzenia Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w sprawie określenia warunków zawierania u realizacji umów w rodzaju leczenie stomatologiczne, w zakresie określenia etatu przeliczeniowego oraz zachowania uprawnień dyrektorów oddziałów wojewódzkich do modyfikacji wielkości etatu przeliczeniowego. Prezydium NRL pozytywnie ocenia również wprowadzenie do zarządzenia zapowiadanego rozszerzenia współczynnika na udzielanie świadczeń kobietom w ciąży i okresie połogu.
Jednocześnie po raz kolejny Prezydium NRL podtrzymuje swoje wcześniejsze stanowiska dotyczące wysokości współczynnika korygującego, sosowanego przy rozliczaniu świadczeń udzielanych dzieciom do ukończenia 18 roku życia. W projektowanym zarządzeniu wprowadza się współczynnik korygujący wycenę punktową świadczeń udzielanych dzieciom do ukończenia 18 roku życia na poziome 1,3 w ramach zakresów: świadczenia ogólnostomatologiczne oraz świadczenia ogólnostomatologiczne dla dzieci i młodzieży do ukończenia 18 roku życia. Sam kierunek projektowanych zmian należy ocenić pozytywnie, jednakże wysokość proponowanego współczynnika nie wpłynie znacząco na poprawę obecnie niedoszacowanych w tym zakresie świadczeń na rzecz dzieci. Należy zaznaczyć, że leczenie dzieci i młodzieży jest zdecydowanie trudniejsze i bardziej czasochłonne niż leczenie osób dorosłych i dlatego powinno być lepiej finansowane.
W związku z powyższym Prezydium NRL proponuje określenie współczynnika korygującego wycenę punktową ww. świadczeń na poziomie 2,0.
Ponadto w § 8 ust. 2 projektu zarządzenia proponuje się nadać brzmienie: „Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu może wyrazić zgodę na realizację przez jednego lekarza świadczeń w wymiarze większym lub mniejszym niż wymiar określony w ust. 1.1, z zachowaniem zasady proporcjonalności czasu pracy Poradni do ilości punków rozliczeniowych.”.
Prezydium NRL proponuje także dodanie współczynnika korygującego np. na poziomie 2 w przypadku świadczeń ogólnostomatologicznych udzielanych osobom z orzeczoną niepełnosprawnością (bez względu na wiek) oraz dodanie świadczenia o kodzie 230304 (Rentgenodiagnostyka- zdjęcie pantomograficzne z opisem) do świadczeń ogólnostomatologicznych udzielane w znieczuleniu ogólnym.
Konieczne wydaje się również rozważenie, czy leczenia kobiet ciężarnych nie umieścić także w świadczeniach do 18 roku życia (w ostatnich latach zdarzają się ciężarne nastolatki zgłaszające się do poradni stomatologii dziecięcej).

c) w sprawie możliwości wprowadzenia zmian w ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w zakresie proponowanym przez Zastępcę Rzecznika Praw Obywatelskich Pana Krzysztofa Olkowicza w piśmie z dnia 30 listopada 2016 r.
Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej negatywnie opiniuje możliwość wprowadzenia zmian w ustawie z dnia 26 października 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2016 r. poz. 487 z późn. zm.) w zakresie proponowanym przez Pana Krzysztofa Olkowicza, Zastępcę Rzecznika Praw Obywatelskich w piśmie z dnia 30 listopada 2016r, znak: KMP.574.11.2016.RK.
W ocenie Prezydium, o ile nie budzi wątpliwości rola ratownika medycznego, wchodzącego w skład personelu izby wytrzeźwień, to oczywistym jest, że nie może on przejąć pełni zadań i odpowiedzialności lekarza.
Zdaniem Prezydium osoby nietrzeźwe (zatrute alkoholem), zatrzymane w izbie wytrzeźwień, powinny być zawsze zbadane przez lekarza, a co więcej powinny ponownie przejść badanie w razie jakiejkolwiek zmiany stanu zdrowia somatycznego i psychicznego. Lekarz powinien stwierdzić, czy demonstrowane objawy są wyłącznie wynikiem zatrucia alkoholem i dopiero po wykluczeniu innych ewentualności lekarz ocenia, czy osobą taką mogą zajmować się inni pracownicy ochrony zdrowia. Zwraca się uwagę, że zatrzymanie w izbie wytrzeźwień dotyczy osoby zatrutej alkoholem i być może innymi środkami, często w stanie wyniszczenia lub mającej dodatkowo inne problemy zdrowotne.
Ratownicy medyczni powołani są do rozpoznawania nagłego stanu zagrożenia życia i doraźnej pomocy osobom w takim stanie – wykonywania czynności reanimacyjnych oraz transportu chorych do odpowiednich placówek szpitalnych. Natomiast rola lekarza pracującego w izbie wytrzeźwień jest znacznie większa – poza rozpoznaniem zagrożenia życia, podejmuje on również działanie profilaktyczne dotyczące następstw ostrego zatrucia alkoholem i segreguje osoby zatrute w zależności od ciężkości zatrucia. Do tych czynności predysponowani są z uwagi na swoje wykształcenie lekarze, natomiast ratownicy medyczni nie posiadają wiedzy pozwalającej na szerszą diagnostykę stanów śpiączkowych i innych zaburzeń wchodzących w zakres diagnostyki różnicowej i w związku z tym nie mogą przejąć funkcji lekarza w izbie wytrzeźwień. Z tego punktu widzenia niecelowe wydaje się być poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, jakie zmiany należy wprowadzić do modelu kształcenia ratowników medycznych, tak aby mogli oni wykonywać te czynności w izbach wytrzeźwień, które na gruncie obowiązujących przepisów są zastrzeżone dla lekarza i felczera. Nie jest możliwe ani zasadne zastąpienie lekarzy, po kilkuletnich studiach medycznych i ewentualnych specjalizacjach, przez ratowników medycznych w wykonywaniu pełnych czynności diagonostycznych.
W ocenie Prezydium rozwiązaniem problemu braku lekarzy w izbach wytrzeźwień nie jest rozszerzanie uprawnień ratowników medycznych i zastępowanie lekarzy ratownikami medycznymi. Skutkiem proponowanej zmiany przepisów będzie obniżenie standardu opieki nad osobami nietrzeźwymi zatrzymanymi w izbie wytrzeźwień i tym samym obniżenie ich bezpieczeństwa. Opieka nad pacjentami pod wpływem alkoholu (zatrutymi alkoholem) powinna być sprawowana czy nadzorowana przez lekarza, bowiem tylko on ma wiedzę i umiejętności potrzebne do różnicowania oraz diagnozowania tego stanu, może zlecić odpowiednie badania dodatkowe, zastosować leczenie farmakologiczne. Jest także partnerem do dyskusji dla lekarza SOR czy oddziału szpitalnego, na który taki chory powinien trafić zamiast do izby wytrzeźwień (np. w razie gdy chory pod wpływem alkoholu cierpi na zapalenie płuc czy wykazuje cechy wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego). Istotne jest bowiem rozpoznanie potrzeb zdrowotnych takich pacjentów, a ponadto w miarę możliwości kierowanie takich osób na leczenie odwykowe czy prowadzenie innych interwencji motywujących do terapii. W świetle powyższego, niepokój budzi tendencja do przyznawania niektórym innym zawodom kompetencji zastrzeżonych dla lekarza.
Prezydium raz jeszcze podkreśla, że tylko obecność lekarza w izbie wytrzeźwień zapewnia odpowiednią opiekę medyczną osobom tam przebywającym.(NIL)