Masz jeszcze czas, aby uratować swoje dziecko. Dzieci nie czytajcie tego, to zboczone

Ostatnia aktualizacja 28 lipca 2022

Należy zauważyć, że treści medyczne nie cieszą się dużą popularnością (spoglądając w tej mierze również na konta i interakcje social mediów wydawnictw i organizacji medycznych) największej populacji z nich korzystających tj. młodych ludzi. Treści te może są zbyt skomplikowane lub nudne „jak flaki z olejem” dla młodych, nie myślących jeszcze o chorobach czy o śmierci. Owszem, gdyby poruszano na nich treści sensacyjne (lub fake news czy teorie spiskowe) jakie się obserwuję na niektórych kontach social typu: Kaczyński i Tusk mają tatuaż i kolczyk pod pępkiem, który zrobiła Merkel albo Merkel w 4 tym miesiącu ciąży z Putinem, byli razem na badaniu USG w polskim szpitalu (MAMY DUŻO ZDJĘĆ !!!)…., ewentualnie czytelników afiliacyjnie by nagradzano punktami liczonymi do oceny na Semestr w szkole na studiach to może może… statystyki czytelnictwa social mediów medycznych już nie mówiąc o farmaceutycznych można byłoby poprawić, aby wyszły poza ludzi inteligentnych, poszukujących prawdy i chcących się samodoskonalić i grupę zawodową pracującą w branży, która ma swoje ograniczone przyczółki, bez względu na trudne słownictwo i  definicje na nich występujące przystosowane bardziej dla botów niż ludzi i działające odstraszająco.

Followers = Zasięg = Wpływy i pieniądze

W poniższym artykule po raz n-ty w sieci (częstotliwość prawie jak w ilości przepisów kulinarnych w necie) przytoczony zostanie wpływ Social Mediów na młodego człowieka na jego rozwój psychiczny. Wydaje się, że temat oklepany, ale szczególnie na jednej z platform wideo, nie wyciągnięto z niego wystarczających wniosków, kto jeszcze jest za to odpowiedzialny? Dowiesz się jak doczytasz ten artykuł do końca.

W jaki sposób młodzi ludzie korzystają z mediów społecznościowych?

Badania sugerują, że korzystanie z mediów społecznościowych jest znacznie bardziej rozpowszechnione wśród młodych ludzi niż wśród starszych pokoleń. Młodzi ludzie w wieku 16-24 lat są najbardziej aktywnymi użytkownikami mediów społecznościowych – 91% z nich korzysta z Internetu w celach społecznościowych. Młodzi ludzie używają mediów społecznościowych do różnych celów, w tym do rozrywki, dzielenia się informacjami i nawiązywania kontaktów z innymi oraz do uzyskiwania wsparcia i informacji na temat zdrowia.

​Media społecznościowe i ich związek ze zdrowiem psychicznym

Istnieją dowody na to, że korzystanie z mediów społecznościowych może powodować u młodych ludzi stany takie jak lęk, stres i depresja. Przyczyny tego zjawiska są różne, a w tej części przeanalizujemy czynniki, które się do niego przyczyniają. Badania wykazały, że cztery z pięciu najczęściej używanych platform mediów społecznościowych pogarszają poczucie lęku u młodych ludzi. Badania sugerują, że młodzi ludzie, którzy intensywnie korzystają z mediów społecznościowych, tzn. spędzają ponad 2 godziny dziennie na portalach społecznościowych, częściej zgłaszają problemy ze zdrowiem psychicznym, w tym cierpienie psychiczne.

Cyberprzemoc jest poważnym problemem, który dotyka młodych ludzi. Dowody wskazują, że siedem na dziesięć młodych osób doświadcza cyberprzemocy. Cyberprzemoc może przybierać różne formy. Może obejmować zamieszczanie w sieci krzywdzących komentarzy, groźby i zastraszanie innych osób w przestrzeni internetowej oraz zamieszczanie zdjęć lub filmów, które mają na celu wywołanie niepokoju. Lista ta nie jest wyczerpująca. Cyberprzemoc różni się zasadniczo od przemocy, która ma miejsce w cztery oczy. Ofiara cyberprzemocy może mieć trudności z ucieczką od tego zjawiska, ponieważ ma ono miejsce w jej osobistych i prywatnych przestrzeniach, takich jak dom czy sypialnia. Ponadto liczba osób będących świadkami znęcania się może być bardzo duża, ponieważ dzięki mediom społecznościowym posty w sieci mogą być udostępniane setkom, tysiącom i milionom osób. Dla ofiary może to być bardzo upokarzające i powodować utratę pewności siebie i poczucia własnej wartości. Upokarzające wiadomości, zdjęcia i filmy mogą być trwale przechowywane w sieci, co sprawia, że ofiara wielokrotnie doświadcza dręczenia za każdym razem, gdy korzysta z Internetu. Ofiary cyberprzemocy mogą doświadczać depresji, niepokoju, utraty snu, samookaleczeń i poczucia samotności.

Media społecznościowe są również związane z obawami dotyczącymi obrazu ciała. Badania wskazują, że gdy młode dziewczęta i kobiety w wieku kilkunastu i dwudziestu kilku lat przeglądają Facebooka przez krótki okres czasu, obawy związane z obrazem ciała są większe niż u osób, które z niego nie korzystają. Młodzi ludzie oglądają obrazy “idealnych” ciał i zaczynają porównywać je z własnymi ciałami. Może to skutkować niską samooceną, zwłaszcza jeśli młodzi ludzie mają poczucie, że ich własne ciało nie dorównuje “idealnym” ciałom, które oglądają w Internecie. Młodzi ludzie znajdują się pod silnym wpływem celebrytów i mogą pragnąć wyglądać tak jak oni. Jeśli czują, że jest to nieosiągalne, mogą popaść w depresję, obserwować swoje ciało i mieć niską pewność siebie. U młodych ludzi mogą wtedy pojawić się takie zaburzenia, jak zaburzenia odżywiania. Kwestia obrazu ciała nie jest wyłącznie problemem kobiet. Młodzi mężczyźni także są podatni na wpływ umięśnionych, dobrze zbudowanych ciał, które oglądają w Internecie. Żyjemy w czasach, gdy mężczyźni coraz bardziej interesują się swoim wyglądem, a oglądanie zdjęć umięśnionych, wysportowanych ciał może prowadzić do tego, że będą oni poddawać swoje ciała intensywnym treningom fitness i farmakologii, co może prowadzić do zaburzeń odżywiania.

Możliwość korzystania z programów do edycji cyfrowej w celu zmiany wyglądu na zdjęciach może także prowadzić do wykształcenia u młodych ludzi fałszywego poczucia piękna. Niepokojące jest, że wzrasta liczba młodych ludzi, którzy decydują się na operacje plastyczne, a popularność zdjęć typu “selfies” w ostatnich latach spowodowała wzrost liczby obrazów przedstawiających piękno i doskonałość. Obrazy te mogą mieć negatywny wpływ na poczucie własnej wartości i pewność siebie.

Badania wykazują, że częstsze korzystanie z mediów społecznościowych ma istotny związek z niską jakością snu u młodych ludzi. Wygląda na to, że młodzi ludzie lubią być stale podłączeni do świata online. Pojawia się u nich “lęk przed przegapieniem” (Fear of Missing Out – FoMO), który wiąże się z obniżeniem nastroju i satysfakcji z życia. Może to powodować, że młodzi ludzie stale sprawdzają, czy na ich urządzeniach nie ma wiadomości, nawet w nocy, co prowadzi do przerwania snu. Sen jest szczególnie ważny w okresie dojrzewania, a przerywany sen może powodować wyczerpanie i brak możliwości odświeżenia mózgu. Brak odpowiedniej jakości snu może mieć wiele szkodliwych skutków, ale może też wpływać na wyniki w szkole i zachowanie uczniów. Z moich rozmów z dyrektorami szkół wynika, że wielu nastolatków wykazuje oznaki zmęczenia w ciągu dnia szkolnego. Może to skutkować brakiem zaangażowania w lekcje, a tym samym mieć negatywny wpływ na wyniki w nauce.

Szczególnie niepokojący jest związek między korzystaniem z mediów społecznościowych a samookaleczeniami, a nawet samobójstwami. Fakt, że młodzi ludzie mają w sieci dostęp do niepokojących treści, które promują samookaleczenia i samobójstwa, jest poważnym powodem do niepokoju. Treści te próbują “normalizować” samookaleczenia i samobójstwa i mogą prowadzić do tego, że młodzi ludzie będą naśladować działania, na które są narażeni.

Tabela 2. Czynniki, które mogą sygnalizować, że jest się narażonym na próby rozpowszechniania „fałszywych wiadomości” i dezinformacji na platformach społecznościowych.

​Korzyści płynące z mediów społecznościowych

Badania sugerują, że młodzi ludzie coraz częściej korzystają z mediów społecznościowych w celu uzyskania wsparcia emocjonalnego, aby zapobiegać problemom ze zdrowiem psychicznym i rozwiązywać je. Jest to szczególnie istotne dla młodych ludzi, którzy reprezentują grupy mniejszościowe, w tym tych, którzy identyfikują się jako lesbijki, geje, biseksualiści lub osoby transgenderowe (LGBT), osoby niepełnosprawne oraz osoby reprezentujące czarne i mniejszościowe grupy etniczne. Wykorzystanie mediów społecznościowych do tworzenia internetowych społeczności cyfrowych z innymi osobami o podobnych cechach może mieć ogromną moc. Młodzi ludzie z grup mniejszościowych mogą stać się “obywatelami świata”, zmniejszając w ten sposób swoją izolację. Uczestnictwo w sieciach internetowych daje im możliwość spotkania się z innymi osobami, które podzielają ich tożsamość, uzyskania wzajemnego wsparcia i porady oraz solidarności. Sieci te mogą zmniejszyć poczucie samotności i wspierać rozwój pozytywnej, osobistej tożsamości. Mogą one także pomóc młodym ludziom stać się bardziej odpornymi na niekorzystne sytuacje, co może pomóc im zachować zdrowie psychiczne.

Choć społeczności internetowe mogą przynosić korzyści, wiążą się z nimi także pewne zagrożenia. Na przykład członkowie sieci LGBT mogą stać się łatwym celem nadużyć, dyskryminacji, prześladowania i uprzedzeń. Dlatego tak ważne jest, by młodzi ludzie wiedzieli, jak zapewnić sobie bezpieczeństwo w sieci, i rozwijali odpowiednią odporność cyfrową, która pozwoli im stawić czoła tym wyzwaniom.

Korzystanie z mediów społecznościowych może pozwolić młodym ludziom na pozytywne wyrażanie siebie, co pozwala im na przedstawienie pozytywnego obrazu własnej osoby. Problem w tym, że ludzie mają tendencję do korzystania z mediów społecznościowych, by prezentować najlepszą wersję siebie i swojego życia. Może to prowadzić do niezdrowych porównań między własnym życiem a wyidealizowanym życiem przedstawianym w Internecie, co skutkuje niską samooceną.

Platformy mediów społecznościowych umożliwiają młodym ludziom dzielenie się z innymi kreatywnymi treściami oraz wyrażanie swoich zainteresowań i pasji. Może to przyczynić się do wzmocnienia rozwoju pozytywnej tożsamości wśród młodych ludzi i zapewnić im liczne możliwości eksperymentowania z różnymi zainteresowaniami. Jest to szczególnie ważne dla młodych ludzi mieszkających w społecznościach wiejskich, dla których nawiązywanie kontaktów społecznych w świecie offline może być trudniejsze.

Uczniowie mieszkający w szkołach z internatem odnoszą korzyści z korzystania z platform mediów społecznościowych, ponieważ umożliwiają im one utrzymywanie kontaktów z członkami rodziny i przyjaciółmi w domu. Jest to szczególnie ważne, ponieważ uczniowie mieszkający z dala od domu mogą doświadczać izolacji i tęsknoty za domem, a platformy mediów społecznościowych ułatwiają nawiązywanie takich kontaktów.

Platformy mediów społecznościowych oferują młodym ludziom użyteczne narzędzie do nawiązywania, utrzymywania i budowania kontaktów społecznych z innymi. Ponadto badania sugerują, że silne przyjaźnie nastolatków mogą być wzmacniane przez interakcje w mediach społecznościowych. Młodzi ludzie mogą więc wykorzystywać media społecznościowe do utrwalania przyjaźni, które zawarli w świecie pozainternetowym, oraz do nawiązywania nowych znajomości, które nie byłyby możliwe w świecie pozainternetowym ze względu na ograniczenia geograficzne.

​Rola szkół

Szkoły odgrywają kluczową rolę w zapewnianiu dzieciom bezpieczeństwa w sieci. Dobrze zaplanowany program nauczania w zakresie technologii cyfrowych powinien obejmować takie tematy, jak odporność na zagrożenia cyfrowe i obywatelstwo cyfrowe, aby młodzi ludzie wiedzieli, jak reagować na niepokojące treści i jak odpowiedzialnie zachowywać się w sieci. Program nauczania powinien także zapewniać umiejętności w zakresie umiejętności cyfrowych, tak aby dzieci i młodzież posiadali umiejętności pozwalające im na zachowanie bezpieczeństwa na własnych kontach poprzez ustawienia prywatności, blokowanie sprawców nadużyć, zgłaszanie nadużyć i ustalanie haseł. Szkoły powinny także wspierać dzieci i młodzież w krytycznym podejściu do treści, które widzą w Internecie. Należy uczyć je, jak kwestionować i sprawdzać treści pod kątem dokładności, wykorzystywania, nadużyć i dyskryminacji.

Szkoły odgrywają także kluczową rolę w rozwijaniu umiejętności młodych ludzi w zakresie zdrowia psychicznego. Powinno to dotyczyć powszechnych zaburzeń psychicznych, takich jak stres, lęk, depresja, samookaleczenia i cyberprzemoc. Edukacja młodych ludzi na temat zdrowia psychicznego ma zasadnicze znaczenie i zmniejsza piętno, które tradycyjnie wiąże się ze schorzeniami psychicznymi. Młodzi ludzie powinni także opracować strategie radzenia sobie z własnym zdrowiem psychicznym. Jeśli doświadczenia w sieci mają negatywny wpływ na ich zdrowie psychiczne, należy nauczyć ich strategii samoregulacji emocji oraz strategii wspomagających odporność na zagrożenia cyfrowe.

​Rola innych interesariuszy

Szkoły nie mogą rozwiązywać problemów związanych z mediami społecznościowymi w odosobnieniu. W tej części opisano obowiązki rodziców, firm korzystających z mediów społecznościowych i firm reklamowych. Opisano także obowiązki rządu.

Rodzice mają wyjątkową możliwość wpływania na to, jak ich dziecko korzysta z mediów społecznościowych. Powinni jasno określić oczekiwania co do czasu, jaki dziecko spędza w sieci. Jednak narzucanie dzieciom zasad może prowadzić do konfliktów i rozpadu relacji między rodzicami a dziećmi. O wiele skuteczniejsze jest wspólne negocjowanie zasad przez rodziców i dzieci, tak aby młodzi ludzie mieli poczucie odpowiedzialności za określenie granic dopuszczalnych i niedopuszczalnych zachowań. Jeśli zasady są narzucane, a nie negocjowane, jest prawdopodobne, że młodzi ludzie znajdą sposoby na ich złamanie i dlatego przyjęcie podejścia odgórnego może nie być najskuteczniejszym sposobem zachęcania młodych ludzi do zdrowego korzystania z mediów społecznościowych.

Niektórzy rodzice mogą próbować ograniczyć korzystanie przez dziecko z mediów społecznościowych, instalując filtry lub odłączając zasilanie internetowe w określonych porach dnia lub tygodnia. Młodzi ludzie znajdą jednak sposoby, by to obejść, a kontrolowanie ich korzystania z Internetu w ten sposób raczej nie przyczyni się do rozwoju odpowiedzialności cyfrowej. Bardziej skuteczne może być rozmawianie z dzieckiem o tym, co to znaczy być cyfrowo odpowiedzialnym obywatelem, i wyjaśnianie, dlaczego ważne jest ograniczanie czasu spędzanego na ekranie, zwłaszcza w nocy. Rodziny mogą rozważyć wyznaczenie konkretnego czasu w ciągu dnia lub tygodnia, w którym nikt nie będzie miał dostępu do technologii.

Ponadto rodzice powinni być wzorem do naśladowania. Nie mogą oczekiwać, że ich dziecko wykaże się umiejętnościami obywatelstwa cyfrowego i odpowiedzialności cyfrowej, jeśli sami nie są do tego przygotowani. Dlatego tak ważne jest, by rodzice wzorowali się na zdrowych zachowaniach w sieci, aby ich dzieci mogły je naśladować. Ważne jest także, by rodzice rozwijali własne umiejętności korzystania z technologii cyfrowych, tak by byli świadomi, z jakimi platformami i oprogramowaniem korzysta ich dziecko. Rodzice powinni także zdobywać wiedzę na temat zagrożeń, na jakie narażone są ich dzieci, ponieważ ulegają one ciągłym zmianom. Jeśli rodzice nie będą na bieżąco śledzić rozwoju sytuacji, nie będą w stanie skutecznie wspierać dziecka.

Rodzice powinni ustalić z dziećmi zasady właściwego korzystania z Internetu. Narzucanie dzieciom zasad raczej nie będzie skuteczne, ponieważ młodzi ludzie znajdą sposoby, by się im przeciwstawić lub je obejść. Ważne jest także, aby rodzice zapewnili dzieciom pewien stopień autonomii w korzystaniu z Internetu. Ciągłe monitorowanie przez rodziców tego, co ich dzieci robią w sieci, raczej nie pomoże. Rozsądne jest jednak ustalenie przez rodziców pewnych zasad właściwego korzystania z sieci, aby chronić dziecko przed krzywdą. Przykłady obejmują:

• nieużywanie technologii w nocy;

• ograniczenie korzystania z technologii podczas posiłków lub innych okazji towarzyskich;

• ograniczenie czasu, jaki dzieci spędzają przed ekranem.

Będzie to bardziej skuteczne, jeśli młodzi ludzie będą uczestniczyć w rozmowach z rodzicami na temat tego, co może stanowić odpowiednie korzystanie z Internetu.

Firmy z branży mediów społecznościowych mają obowiązek chronić młodych ludzi przed krzywdą. Mogą to robić na różne sposoby poprzez:

• ustanowienie ścisłych i solidnych zasad dotyczących wieku, w którym użytkownicy mogą korzystać z platform;

• blokowanie kont osób, które dopuściły się nadużyć;

• zgłaszanie przypadków znęcania się na policji;

• natychmiastowe usuwanie nieodpowiednich treści;

• filtrowanie określonych treści przed ich udostępnieniem;

• przekazywanie użytkownikom informacji o odpowiedzialnym i bezpiecznym korzystaniu z mediów społecznościowych;

• generowanie komunikatów ostrzegawczych w przypadku przekroczenia przez użytkowników rozsądnych limitów czasu ekranowego;

• szybkie reagowanie na zgłoszenia nadużyć.

Lista ta nie jest wyczerpująca. Ilustruje ona jednak rodzaje działań, które mogą zostać podjęte przez firmy z branży mediów społecznościowych w celu ochrony dzieci i młodzieży przed krzywdą. Firmy nie reagują wystarczająco szybko na zgłoszenia nadużyć lub nieodpowiednich treści, ponieważ przypadki samobójstw w Wielkiej Brytanii sugerują, że firmy z branży mediów społecznościowych nie chronią młodych ludzi przed krzywdą.

Rząd ma także obowiązek pociągnąć do odpowiedzialności firmy, które nie chronią dzieci i młodzieży przed krzywdą. Samo nakładanie grzywien na firmy nie wystarczy i nie rozwiąże problemu. Rząd musi podjąć bardziej zdecydowane działania przeciwko firmom z branży mediów społecznościowych, które naruszają swoje obowiązki w zakresie ochrony dzieci i młodzieży.

Ponadto firmy reklamowe mają obowiązek dbać o to, by młodzi ludzie nie nabierali niskiej pewności siebie. Mogą to osiągnąć na wiele sposobów. Należą do nich:

• wyświetlanie komunikatów ostrzegających, że obrazy mogły zostać poddane edycji cyfrowej;

• zapewnienie, by wizerunki ciał na produktach przedstawiały różne typy ciał, w tym różne rozmiary, ciała osób niepełnosprawnych i kolorowych;

• unikanie stereotypów związanych z płcią w reklamach produktów;

• tworzenie komunikatów ostrzegawczych o zagrożeniach związanych z użytkowaniem produktów, aby młodzi ludzie byli świadomi ryzyka;

• przedstawianie na niektórych produktach naturalnych ciał bez makijażu.

​Z perspektywy młodych ludzi

Badania przeprowadzone w Cambridge z uczniami szkół średnich wykazały, że dobrze rozumieli oni korzyści i zagrożenia związane z mediami społecznościowymi. Grupy fokusowe wykazały, że uczniowie doskonale rozumieli korzyści płynące z mediów społecznościowych oraz związek między korzystaniem z nich a złym stanem zdrowia psychicznego, w tym brakiem snu, cyberprzemocą i niską samooceną. Lepiej zrozumieli też, jak zapewnić sobie bezpieczeństwo w sieci.

Media społecznościowe pomagają komunikować się z przyjaciółmi, nawet jeśli są daleko. To sprawia, że czujesz się dobrze, gdy ktoś lajkuje twoje posty. (Uczeń Y8)

W mediach społecznościowych można rozmawiać z przyjaciółmi i rodziną. Wadą jest to, że możesz być prześladowany. Ludzie mogą tworzyć fałszywe konta. Możesz być prześladowany w sieci. Ludzie mogą włamywać się na konta innych osób i możesz nie wiedzieć, kto się z Tobą komunikuje. Ludzie mogą być zazdrośni o życie innych, a to może sprawić, że będziesz smutny i przygnębiony. (Uczeń Y9)

Niektóre zdjęcia mogą być fałszywe, aby ludzie mogli myśleć, że prowadzą ekscytujące życie, ale tak naprawdę nie jest, a to może sprawić, że inni poczują się bezwartościowi. (Uczeń Y8)

Media społecznościowe powodują, że oczekuje się pokazywania dobrych stron swojego życia. Może to mieć wpływ na innych, ponieważ myślą, że dobrze się bawisz, a oni mogą nie mieć tak dobrej zabawy. (Uczeń Y9)

Ludzie wypowiadają złośliwe komentarze, co sprawia, że czujesz się źle. Znęcanie się może być anonimowe i dociera do większej liczby osób. Możesz zignorować obelgi i dalej żyć swoim życiem. Można zgłosić taką osobę lub ją zablokować. (Uczeń Y9)

Od mężczyzn oczekuje się, że będą umięśnieni. Denerwujesz się, bo myślisz “dlaczego ja tak nie wyglądam?”. (Uczeń Y8)

Zdaję sobie sprawę, że media społecznościowe mają wpływ na mój sen. Uważam je za uzależniające i zawsze sprawdzam, co robią znajomi w mediach społecznościowych i piszę Social Media S-y”. (Uczeń Y9)

Myślę, że zastraszanie w sieci różni się od zastraszania w szkole. Łatwiej jest powiedzieć komuś okropne rzeczy w mediach społecznościowych, bo nie mówi się tego w twarz”. (Uczeń Y8)

W mediach społecznościowych możemy być zestresowani, ponieważ celebryci pokazują obraz szczupłej sylwetki. Dotyczy to głównie kobiet, ale teraz także mężczyźni zaczynają się przejmować swoim wyglądem. To stres, który staje się problemem zdrowia psychicznego. (Uczeń Y9)

Czujesz, że musisz wyglądać tak dobrze jak sławni ludzie, ponieważ ludzie uważają, że musisz być tak samo przystojny, w przeciwnym razie nie zyskasz dobrej reputacji. (Uczeń Y8)

Cyberprzemoc polega na umieszczaniu w sieci nienawistnych wiadomości w celu bezpośredniego zranienia innej osoby. (Uczeń Y8)

Oglądanie szczupłych modelek w Internecie (obraz ciała) może sprawić, że poczucie własnej wartości będzie niskie. (Uczeń Y8).

​Cyberprzemoc

Cyberprzemoc to nękanie, które ma miejsce w świecie online, w tym na portalach społecznościowych. Przybiera różne formy. Należą do nich:

• zamieszczanie krzywdzących komentarzy;

• zamieszczanie filmów wideo, które są skierowane bezpośrednio do danej osoby w celu wywołania u niej niepokoju;

• zamieszczanie zdjęć, których celem jest wywołanie niepokoju;

• zachęcanie innych do wygłaszania krzywdzących komentarzy pod adresem danej osoby;

• wysyłanie obraźliwych wiadomości tekstowych przy użyciu telefonu komórkowego;

• wysyłanie krzywdzących wiadomości prywatnych do osoby.

Według Glazzarda i Mitchella:

Cyberprzemoc zasadniczo różni się od przemocy w cztery oczy pod kilkoma względami.

Po pierwsze, ofiary nie mogą przed nim uciec, gdy są w domu, ponieważ odbywa się ono za pośrednictwem telefonów komórkowych, tabletów i komputerów.

Po drugie, świadkami znęcania się jest większa liczba osób; wiadomości są dostępne publicznie i mogą być wielokrotnie przesyłane dalej. Może to powodować, że ofiary wielokrotnie doświadczają przemocy, co prowadzi do dalszego cierpienia psychicznego.

Po trzecie, dowody znęcania się są zwykle trwale przechowywane w Internecie, co oznacza, że nie da się ich wymazać. Wiadomości te stale przypominają o znęcaniu się, co może powodować, że ofiara ciągle go doświadcza.

Poniżej przedstawiono formy cyberprzemocy, które zostały zaczerpnięte z książki Glazzarda i Mitchella:

Molestowanie: Molestowanie to wysyłanie obraźliwych, niegrzecznych i obelżywych wiadomości. Obejmuje ono nieprzyjemne lub poniżające komentarze do postów, zdjęć i na czatach oraz obraźliwe komentarze na stronach z grami. Za nękanie można uznać także umieszczanie w Internecie nieprawdziwych i złośliwych informacji na temat innych osób.

Oczernianie: Jest to sytuacja, w której ktoś może wysyłać informacje o innej osobie, które są fałszywe, krzywdzące i nieprawdziwe. Obejmuje to udostępnianie zdjęć kogoś w celu ośmieszenia oraz rozprzestrzenianie fałszywych plotek i pogłosek. Może to mieć miejsce na dowolnej stronie online lub w aplikacjach. Obejmuje celowe zmienianie zdjęć innych osób w celu ośmieszenia i wywołania niepokoju.

Wysyłanie obraźliwych wiadomości: to sytuacja, w której ktoś celowo używa ekstremalnego i obraźliwego języka oraz celowo wdaje się w internetowe kłótnie i bójki. Robi to, aby celowo sprawiać przykrość innym.

Podszywanie się: Podszywanie się to sytuacja, w której ktoś włamuje się na czyjeś konto poczty elektronicznej lub konto w portalu społecznościowym i wykorzystuje tożsamość tej osoby w sieci, aby wysyłać lub publikować obraźliwe lub kompromitujące materiały na temat innych osób. Obejmuje to również tworzenie fałszywych profili innych osób.

Podsłuch i podstęp: Dzieje się tak, gdy ktoś dzieli się informacjami osobistymi o kimś innym lub nakłania kogoś do ujawnienia tajemnic, a następnie przekazuje je innym. Mogą to robić również w przypadku prywatnych zdjęć i filmów.

Cyberstalking: Cyberstalking to czynność polegająca na wielokrotnym wysyłaniu wiadomości zawierających groźby wyrządzenia krzywdy, nękaniu, zastraszaniu lub podejmowaniu innych działań w sieci, które sprawiają, że dana osoba obawia się o swoje bezpieczeństwo. Działania te mogą być nielegalne, w zależności od tego, co się robi. Cyberstalking może mieć miejsce w Internecie lub za pośrednictwem telefonów komórkowych. Przykłady obejmują:

• ciche telefony;

• obraźliwe i pełne gróźb teksty;

• obraźliwe komunikaty słowne;

• przypadków kradzieży tożsamości.

Wykluczenie: Jest to sytuacja, w której inni celowo wykluczają kogoś z grupy, np. w wiadomościach grupowych, aplikacjach internetowych, serwisach z grami i innych formach aktywności online. Jest to także forma zastraszania społecznego i jest bardzo powszechna.

Znęcanie się poprzez rozpowszechnianie plotek i pogłosek: Obelgi, plotki i pogłoski w Internecie mogą bardzo szybko rozprzestrzeniać się w sieci i być udostępniane wielu osobom w ciągu kilku minut. Nierzadko zdarza się, że byli bliscy przyjaciele lub partnerzy dzielą się osobistymi sekretami ofiar.

Groźba: Groźba skierowana do ofiary w celu wywołania niepokoju i strachu jest przestępstwem. Zrobienie zrzutów ekranu z dowodami i zgłoszenie ich jest jednym ze sposobów, by temu przeciwdziałać.

Policzkowanie przypadkowych osób i nagrywanie ataku telefonem komórkowym: Jest to sytuacja, w której dana osoba zostaje napadnięta, podczas gdy inne osoby robią jej zdjęcia lub nagrywają filmy telefonem komórkowym. Zdjęcia lub filmy są następnie rozpowszechniane za pomocą telefonu komórkowego lub umieszczane w Internecie.

Nagabywanie: Z nagabywaniem mamy do czynienia wtedy, gdy ktoś buduje emocjonalną więź z dzieckiem, aby zdobyć jego zaufanie w celu wykorzystania i nadużycia. Działania te są prowadzone przez nieznajomych (lub nowych “przyjaciół”) i mogą obejmować:

• wywieranie presji na kogoś, aby zrobił coś, czego nie chce zrobić;

• zmuszanie kogoś do rozebrania się;

• wywieranie presji na kogoś, aby angażował się w rozmowy na tematy seksualne;

• nakłanianie kogoś do robienia sobie nagich zdjęć;

• nakłanianie kogoś do aktywności seksualnej przez Internet.

Uwodziciele mogą poświęcić wiele czasu na nawiązanie “relacji” z ofiarą, stosując następujące strategie:

• udawanie kogoś, kim się nie jest, np. twierdzenie w Internecie, że jest się w tym samym wieku;

• służenie radą lub zrozumieniem;

• kupowanie prezentów;

• poświęcanie uwagi dziecku;

• wykorzystując swoją pozycję zawodową lub reputację;

• prawić komplementy;

• zabieranie ich na wycieczki, wyjazdy lub wakacje.

Nieodpowiednie zdjęcia: Bardzo łatwo jest zapisać dowolne zdjęcie dowolnej osoby na dowolnej stronie i przesłać je do Internetu. Przesyłanie zdjęć w celu wywołania niepokoju jest formą cyberprzemocy. Obejmuje to również cyfrowe zmienianie zdjęć w celu zawstydzenia kogoś.

Efekt osoby postronnej: Bycie świadkiem cyberprzemocy i niepodejmowanie żadnych działań w tej sprawie jest niedopuszczalne. Niektóre osoby obawiają się zaangażowania, ale ofiary cyberprzemocy potrzebują odważnych świadków, aby zająć stanowisko. Sprawcy znęcania się dobrze się czują, gdy mają publiczność. Przeciwstawienie się temu, co robią, jest ważnym sposobem na zmniejszenie ich siły. Większość stron internetowych posiada funkcję raportowania, dzięki której można zgłaszać przypadki znęcania się w sieci i reagować na nie. Osoby postronne nie są niewinne. Mają obowiązek zgłaszania nadużyć, których są świadkami.

​

Tabela 1. Podstawowe rodzaje szkodliwych wzorców zachowań opisane w mediach społecznościowych, wraz z powiązanymi cechami, potencjalnymi negatywnymi konsekwencjami i proponowanymi środkami zaradczymi/naprawczymi.

Źródło: Materiał na warunkach licencji Creative Commons 3.0, Autorzy: Jonathan Glazzard i Samuel Stones