Mechanika wentylacji
Wentylacja, czyli oddychanie, to ruch powietrza przez przewodzące kanały pomiędzy atmosferą a płucami. Powietrze przemieszcza się przez te kanały dzięki gradientom ciśnienia, które powstają w wyniku skurczu przepony i mięśni klatki piersiowej.
Wentylacja płucna
Wentylacja płucna jest powszechnie nazywana oddychaniem. Jest to proces przepływu powietrza do płuc podczas wdechu (wdech) i opuszczania płuc podczas wydechu (wydech). Powietrze przepływa z powodu różnic ciśnienia pomiędzy atmosferą a gazami znajdującymi się w płucach.
Powietrze, podobnie jak inne gazy, przepływa z obszaru o wyższym ciśnieniu do obszaru o niższym ciśnieniu. Mięśniowe ruchy oddechowe i zwijanie się elastycznych tkanek powodują zmiany ciśnienia, które skutkują wentylacją. Wentylacja płuc obejmuje trzy różne ciśnienia:
Ciśnienie atmosferyczne
Ciśnienie wewnątrzpęcherzykowe (wewnątrzpłucne)
Ciśnienie wewnątrzopłucnowe
Ciśnienie atmosferyczne to ciśnienie powietrza na zewnątrz ciała. Ciśnienie wewnątrzpęcherzykowe to ciśnienie panujące wewnątrz pęcherzyków płucnych. Ciśnienie wewnątrzopłucnowe to ciśnienie wewnątrz jamy opłucnej. Te trzy ciśnienia są odpowiedzialne za wentylację płuc.
Wdech
Wdech (inhalacja) to proces pobierania powietrza do płuc. Jest to aktywna faza wentylacji, ponieważ jest wynikiem skurczu mięśni. Podczas wdechu przepona kurczy się, a jama klatki piersiowej zwiększa swoją objętość. Powoduje to obniżenie ciśnienia wewnątrzpęcherzykowego, dzięki czemu powietrze wpływa do płuc. Wdech powoduje wciągnięcie powietrza do płuc.
Wydech
Wydech to proces wypuszczania powietrza z płuc podczas cyklu oddechowego. Podczas wydechu, w wyniku rozluźnienia przepony i sprężystego zwijania się tkanek, zmniejsza się objętość klatki piersiowej i zwiększa ciśnienie wewnątrzpęcherzykowe. Wydech wypycha powietrze z płuc.
