ADHD – zespół nadpobudliwości psychoruchowej z brakiem uwagi . Jest jedną z najczęściej występujących chorób wieku dziecięcego i wieku dojrzewania, jednak może również występować u osób dorosłych.
Objawy zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), dzielą się na dwa zestawy problemów behawioralnych.
Kategorie te to:
- nieuwaga
- nadpobudliwość i impulsywność
Większość osób z ADHD ma problemy, które należą do obu tych kategorii, ale nie zawsze tak się zdarza.
Objawy u dzieci i młodzieży – są dobrze określone i zwykle widoczne. Występują one w więcej niż jednej sytuacji, np. w domu i w szkole.
Główne objawy nieuwagi to:
- krótki czas koncentracji i łatwość rozpraszania się
- lekkomyślne błędy – na przykład w nauce
- zapominanie lub utraty rzeczy
- brak skupienia na zadaniach, które są uciążliwe i czasochłonne
- trudności w realizowaniu zadań
- częste przechodzenie z jednej czynności na drugą
- trudności z przetwarzaniem informacji, tak dokładnie i szybko jak inni
Główne objawy nadpobudliwości i impulsywności to:
- nie jest w stanie usiedzieć w miejscu, szczególnie w spokojnej i cichej okolicy,
- nie jest w stanie skoncentrować się na zadaniach
- nadmierny ruch fizyczny
- nadmierne mówienie
- nie jest w stanie czekać na swoją kolej
- działa bez zastanowienia
- przerywanie rozmowy
- brak poczucia zagrożenia
Objawy te mogą spowodować poważne problemy w życiu dziecka, np. niepowodzenia w szkole, słaba integracja z innymi dziećmi i dorosłymi, problemy z dyscypliną.
Jednak nie zawsze tak jest, niektóre dzieci mogą mieć objawy innych problemów ADHD, takich jak:
- zaburzenia lękowe -mogą spowodować, ze twoje dziecko będzie się nadmiernie martwić i denerwować. Może to również powodować objawy fizyczne, takie jak szybkie bicie serca, pocenie się czy też zawroty głowy
- zaburzenie opozycyjno-buntownicze – jest to określone opisujące negatywne i destrukcyjne zachowania, zwłaszcza wobec autorytetów, takich jak rodzice, nauczyciele
- zaburzenia zachowania – często wiąże się to z tendencję do zachowań antyspołecznych, takich jak kradzież, wandalizm, przemoc wobec ludzi i zwierząt
- depresja
- problemy ze snem
- zaburzenia autystyczne
- brak zainteresowań
- padaczka
- Syndrom Tourette’a
- trudności w uczeniu się, np. dyslekcja
Leczenie
Nie można całkowicie wyleczyć nadpobudliwości psychoruchowe (ADHD), ale można złagodzić jej objawy i sprawić, że będzie mniej problematyczna w codziennym życiu.
ADHD może być leczone za pomocą leku lub terapii, a połączenie obu sposobów często jest najlepszą metodą jego leczenia.
Kuracja zazwyczaj jest prowadzona przez specjalistów, takich jak pediatra lub psychiatra, choć może być również monitorowana przez lekarza rodzinnego.
Przyjmowanie leków, różne terapie mogą być użyteczne w leczeniu ADHD u dzieci, młodzieży i dorosłych. Terapia jest skuteczna w leczeniu również dodatkowych problemów, takich jak np. zaburzenia lękowe. Opieka nad dziećmi z nadpobudliwością psychoruchową (ADHD) może być wyczerpująca i stresująca.Najlepszym sposobem w codziennym życiu jest to aby zaplanować dzień, tak aby dziecko dokładnie wiedziało czego się spodziewać, wyznaczyć mu konkretne zadania i konsekwentnie je realizować, egzekwować wywiązywanie się ze swoich obowiązków, wprowadzić pochwały lub nagrody by wzmocnić pozytywne zachowania dziecka, wprowadzić stałe godziny, np. posiłków, snu.
