Oto czego nauczyliśmy się z Wprowadzenia do Układu Szkieletowego:
Ludzki szkielet jest dobrze przystosowany do funkcji, które musi spełniać. Funkcje kości obejmują podporę, ochronę, ruch, magazynowanie minerałów i tworzenie komórek krwi.
Istnieją dwa rodzaje tkanki kostnej: zbita i gąbczasta. Kość zbita składa się z ściśle upakowanych osteonów, czyli układu hawerskiego. Kość gąbczasta składa się z płytek kostnych, zwanych trabekulami, otaczających nieregularne przestrzenie, w których znajduje się czerwony szpik kostny.
Osteogeneza to proces tworzenia się kości. W tworzenie i przebudowę kości zaangażowane są trzy rodzaje komórek: osteoblasty, osteocyty i osteoklasty.
W procesie kostnienia wewnątrzzębowego błona łącznotkankowa jest zastępowana przez kość. Proces ten zachodzi w kościach płaskich czaszki. W kostnieniu śródchrzęstnym tkanka kostna zastępuje modele chrząstki hialinowej. Większość kości powstaje w ten sposób.
Kości zwiększają swoją długość w płytce nasadowej pomiędzy nasadą a kością. Kiedy płytka nasadowa całkowicie skostnieje, kości nie zwiększają już swojej długości.
Kości mogą być klasyfikowane jako długie, krótkie, płaskie lub nieregularne. Kość długa jest środkową częścią trzonu. Na każdym końcu nasady znajduje się nasada.
Szkielet dorosłego człowieka składa się zazwyczaj z 206 nazwanych kości, które można pogrupować w dwóch działach: szkielet osiowy i szkielet stawowy.
Kości szkieletu zgrupowane są w dwóch podziałach: szkielet osiowy i szkielet wyrostka robaczkowego.
Wyróżniamy trzy rodzaje stawów pod względem zakresu ruchu, jaki umożliwiają: stawy synarthroses (nieruchome), amphiarthroses (lekko ruchome) i diarthroses (swobodnie ruchome).
