Nie każdy z nas wie, że to, co jemy może mieć pozytywny bądź negatywny wpływ na nasz nastrój.
Na przykład wiele rodzajów żywności, takich jak fasola, ryby, może pomóc w zwalczaniu objawów depresji jednak, gdy w naszym codziennym żywieniu pojawia się zbyt dużo cukru, chleba i makaronu może to spowodować obniżenie nastroju.
Zaburzenia depresyjne to zespół (grupa objawów), który odzwierciedla nastrój smutku, przygnębienia, żalu i obojętności.
Zaburzenia depresyjne charakteryzuje nie tylko negatywne myślenie, czy zły nastrój i zachowanie, ale także konkretne zmiany w funkcjonowaniu organizmu (na przykład jedzenie, spanie, mniejsza aktywność seksualna, napady płaczu, bóle ciała, wahania wagi ciała, spadek energii).
Jedna na 10 osób ma zaburzenia depresyjne w ciągu swojego życia, a w jednym z 10 przypadków depresja jest śmiertelną chorobą. Główną przyczyną śmierci jest samobójstwo.
Chociaż istnieje wiele społecznych, psychologicznych i środowiskowych czynników ryzyka rozwoju depresji, niektóre są szczególnie rozpowszechnione ze względu na płeć, wiek, czy grupy etniczne.
Depresja jest diagnozowana klinicznie, jednak nie ma badań laboratoryjnych i rentgenowskich na depresję. Dlatego ważne jest, aby udać się do specjalisty w momencie zauważenia pierwszych objawów depresji.
Istnieje wiele bezpiecznych i skutecznych leków, zwłaszcza z grupy SSRI, które mogą być bardzo pomocne w leczeniu depresji.
Czym jest zaburzenie depresyjne?
Zaburzenia depresyjne były z ludzkością od początku historii.
Depresja, zwana depresją kliniczną, została przedstawiona w literaturze i sztuce setki lat temu, ale co mamy na myśli dzisiaj, kiedy mówimy o zaburzeniach depresyjnych? W XIX wieku, depresja była postrzegana, jako dziedziczna słabość temperamentu. W pierwszej połowie XX wieku, Freud przeniósł rozwój depresji do winy i konfliktu. John Cheever, amerykański , cierpiący na zaburzenia depresyjne, pisał o konflikcie i doświadczeniach z rodzicami i jaki one miały wpływ na rozwój jego depresji.
W latach 1950 i 60. depresja została podzielona na dwa typy, endogenna i nerwicowa. Oznacza to, że endogenna depresja pochodzi z wewnątrz ciała, być może ma podłoże genetyczne, lub przychodzi znikąd. Neurotyczna lub reaktywna depresja ma wyraźny czynnik zewnętrzny środowiska, taki jak śmierć członka rodziny lub inne znaczące straty, np. utrata pracy.
Zaburzenia depresyjne są ogromnym problemem zdrowia publicznego, ze względu na jego wpływ wśród milionów ludzi. Fakty na temat depresji są takie, że m.in. cierpi na nią około 10% osób dorosłych, do 8% nastolatków, a 2% dzieci doświadcza pewnego rodzaju zaburzeń depresyjnych.
Nastolatki, które cierpią na depresję są narażone na rozwój i utrzymanie otyłości.
Badania medyczne wykazały, że depresja może powodować poważne problemy w funkcjonowaniu osób nią dotkniętych , np.: zapalenie stawów , nadciśnienie tętnicze, przewlekłe choroby płuc i cukrzycę.
Depresja może zwiększać ryzyko rozwoju choroby wieńcowej, HIV, astmy i wielu innych chorób medycznych.
Oto mity na temat depresji i jej leczenia.
- To nie choroba.
- Jeśli zignorujesz depresję u siebie lub bliskiej osoby, to ona minie.
- Bardzo inteligentni i wykształceni ludzie nie chorują na depresję.
- Ludzie z zaburzeniami rozwojowymi nie są podatni na depresję.
- Osoby z depresją są “szalone”.
- Depresja nie istnieje naprawdę.
- Dzieci, młodzież, osoby starsze nie ulegają depresji.
- Istnieją grupy etniczne, u których depresja nie występuje.
Rodzaje depresji
Zaburzenia depresyjne są zaburzeniami nastroju, które występują w różnych formach, podobnie jak inne choroby, takie jak choroby serca, czy cukrzyca. Trzy z najbardziej powszechnych rodzajów zaburzeń depresyjnych omówiono poniżej. Należy jednak pamiętać, że w każdym z tych rodzajów, występują różnice w liczbie i czasie utrzymujących się objawów. Czasami występują też różnice polegające na tym, w jaki sposób poszczególne osoby w zależności od wieku, płci, kultury doświadczają depresji.
Depresja
Depresja charakteryzuje się kombinacją objawów, które trwają, przez co najmniej dwa tygodnie i towarzyszy im smutny, drażliwy nastrój, które mają wpływ na zdolność do pracy, snu, jedzenia. Trudność w zasypianiu lub jedzeniu może mieć formę nadmiaru lub niedoboru tych zachowań. Wyłączanie epizody depresji mogą wystąpić raz, dwa, lub kilka razy w życiu.
Dystymia
Dystymia (depresja nerwicowa, przewlekła depresja z lękiem) – jest mniej dotkliwa, jednak charakteryzuje się przewlekłym, ale łagodniejszym niż w przypadku depresji endogennej ( kilka lat lub dłużej) obniżeniem nastroju.
Zaburzenia dwubiegunowe (depresja maniakalna)
Charakteryzuje się występowaniem epizodów depresji, manii/hipomanii lub mieszanych epizodów. Pomiędzy nimi zwykle występują okresy remisji. Choroba ta jest jedną z najczęstszych przyczyn niezdolności do pracy z powodów psychiatrycznych.
