Śledziona
Ilustracja śledziony i jej umiejscowienie w organizmie człowieka
Śledziona znajduje się w lewej górnej części jamy brzusznej, tuż pod przeponą, za żołądkiem. Pod względem kształtu i budowy przypomina węzeł chłonny, ale jest znacznie większa. Śledziona jest największym organem limfatycznym w organizmie. Otoczona łącznotkankową otoczką, która rozciąga się do wewnątrz, dzieląc narząd na zraziki, śledziona składa się z dwóch rodzajów tkanek zwanych miąższem białym i miąższem czerwonym. Miąższ biały jest tkanką limfatyczną składającą się głównie z limfocytów wokół tętnic. Miąższ czerwony składa się z zatok żylnych wypełnionych krwią i sznurów komórek limfatycznych, takich jak limfocyty i makrofagi. Krew dostaje się do śledziony przez tętnicę śledzionową, przechodzi przez zatoki, gdzie jest filtrowana, a następnie opuszcza śledzionę przez żyłę śledzionową.
Śledziona filtruje krew w podobny sposób, w jaki węzły chłonne filtrują limfę. Limfocyty w śledzionie reagują na patogeny znajdujące się we krwi i próbują je zniszczyć. Następnie makrofagi pochłaniają powstałe szczątki, uszkodzone komórki i inne duże cząstki. Śledziona, wraz z wątrobą, usuwa z krwi krążącej stare i uszkodzone erytrocyty. Podobnie jak inne tkanki limfatyczne, produkuje limfocyty, zwłaszcza w odpowiedzi na inwazję patogenów. Zatoki w śledzionie są rezerwuarem krwi. W nagłych wypadkach, takich jak krwotok, mięśnie gładkie w ścianach naczyń krwionośnych i w torebce śledziony kurczą się. W ten sposób krew zostaje wyciśnięta ze śledziony do krążenia ogólnego.
