Tarczyca
Ilustracja tarczycy i gruczołów przytarczycznych
Tarczyca jest bardzo naczyniowym narządem, który znajduje się w szyi. Składa się z dwóch płatów, po jednym z każdej strony tchawicy, tuż poniżej krtani lub skrzynki głosowej. Oba płaty są połączone wąskim pasmem tkanki zwanym cieśnią. Wewnętrznie gruczoł składa się z pęcherzyków, które produkują hormony tyroksynę i trójjodotyroninę. Hormony te zawierają jod.
Około 95 procent aktywnego hormonu tarczycy to tyroksyna, a większość z pozostałych 5 procent to trójjodotyronina. Oba te wymagają jodu do ich syntezy. Wydzielanie hormonów tarczycy jest regulowane przez mechanizm ujemnego sprzężenia zwrotnego, który obejmuje ilość krążącego hormonu, podwzgórze i adenohypophysis.
Jeśli występuje niedobór jodu, tarczyca nie jest w stanie wytworzyć wystarczającej ilości hormonu. Stymuluje to przednią przysadkę do wydzielania hormonu stymulującego tarczycę, co powoduje, że tarczyca zwiększa swoje rozmiary, na próżno próbując produkować więcej hormonów. Ale nie może produkować więcej hormonów, ponieważ nie ma niezbędnego surowca – jodu. Ten typ powiększenia tarczycy nazywany jest wolem prostym lub wolem z niedoboru jodu.
Kalcytonina jest wydzielana przez komórki parafolikularne gruczołu tarczowego. Hormon ten przeciwdziała działaniu gruczołów przytarczycznych poprzez obniżanie poziomu wapnia we krwi. Jeśli poziom wapnia we krwi jest zbyt wysoki, kalcytonina jest wydzielana tak długo, aż poziom jonów wapnia spadnie do normy.
Gruczoły przytarczyczne
Cztery małe masy tkanki nabłonkowej są osadzone w torebce łącznotkankowej na tylnej powierzchni gruczołów tarczycy. Są to gruczoły przytarczyczne, które wydzielają hormon przytarczyc lub parathormon. Hormon przytarczyc jest najważniejszym regulatorem poziomu wapnia we krwi. Hormon ten jest wydzielany w odpowiedzi na niski poziom wapnia we krwi, a jego działanie polega na zwiększaniu tego poziomu.
Niedoczynność przytarczyc, czyli niedostateczne wydzielanie hormonu przytarczyc, prowadzi do zwiększonej pobudliwości nerwów. Niski poziom wapnia we krwi wyzwala spontaniczne i ciągłe impulsy nerwowe, które następnie stymulują skurcz mięśni.
