Wprowadzenie do Układu Nerwowego
Układ nerwowy jest głównym systemem kontrolnym, regulacyjnym i komunikacyjnym w organizmie. Stanowi centrum wszelkiej aktywności umysłowej, w tym myślenia, uczenia się i pamięci. Wraz z układem endokrynnym, układ nerwowy jest odpowiedzialny za regulację i utrzymanie homeostazy. Poprzez swoje receptory, układ nerwowy utrzymuje nas w kontakcie z naszym środowiskiem, zarówno zewnętrznym, jak i wewnętrznym.
Podobnie jak inne układy w organizmie, układ nerwowy składa się z narządów, przede wszystkim z mózgu, rdzenia kręgowego, nerwów i zwojów nerwowych. Te z kolei składają się z różnych tkanek, w tym tkanki nerwowej, krwionośnej i łącznej. Wspólnie wykonują one złożone czynności układu nerwowego.
Różne działania układu nerwowego można pogrupować jako trzy ogólne, nakładające się na siebie funkcje:
Czuciowe
Integracyjna
Motoryczna
Miliony receptorów sensorycznych wykrywają zmiany, zwane bodźcami, które zachodzą wewnątrz i na zewnątrz ciała. Monitorują one takie rzeczy jak temperatura, światło i dźwięk ze środowiska zewnętrznego. Wewnątrz ciała, w środowisku wewnętrznym, receptory wykrywają zmiany ciśnienia, pH, stężenia dwutlenku węgla i poziomu różnych elektrolitów. Wszystkie te informacje nazywane są wejściem sensorycznym.
Wejście sensoryczne jest przekształcane w sygnały elektryczne zwane impulsami nerwowymi, które są przekazywane do mózgu. Tam sygnały są łączone w celu stworzenia wrażeń, wytworzenia myśli lub uzupełnienia pamięci; decyzje są podejmowane w każdym momencie na podstawie danych sensorycznych. To jest integracja.
Na podstawie wejścia sensorycznego i integracji, układ nerwowy odpowiada wysyłając sygnały do mięśni, powodując ich skurcz, lub do gruczołów, powodując ich wydzielanie. Mięśnie i gruczoły nazywane są efektorami, ponieważ wywołują efekt w odpowiedzi na polecenia z układu nerwowego. To jest wyjście motoryczne lub funkcja motoryczna.
