Zgorzelinowe i rozedmowe zapalenie pęcherzyka żółciowego

Ostatnia aktualizacja 28 lipca 2022

Zgorzelinowe i rozedmowe zapalenie pęcherzyka żółciowego

Zgorzelinowe zapalenie pęcherzyka żółciowego definiuje się jako związaną z infekcją martwicę śródścienną i uszkodzenie ściany pęcherzyka żółciowego w wyniku wtórnego niedokrwienia spowodowanego zakrzepicą naczyń krwionośnych. Martwica (zawał) ściany pęcherzyka żółciowego prowokuje jego perforację w 25% przypadków. Zgorzelinowe zapalenie pęcherzyka żółciowego jest formą ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego (ryc. 20), a patologia i epidemiologia różnią się od przewlekłego zapalenia pęcherzyka żółciowego wywołanego przez kamienie żółciowe. Z żółci często hoduje się Enterobacteriaceae i bakterie beztlenowe. Śmiertelność jest wysoka i wynosi od 15 do 50%. Czynnikami ryzyka rozwoju zgorzelinowego zapalenia pęcherzyka żółciowego są: płeć męska, zaawansowany wiek, opóźnienie zabiegu operacyjnego, choroby układu krążenia i cukrzyca.

Rozedmowe zapalenie pęcherzyka żółciowego jest gwałtowną i złowieszczą postacią ostrego zgorzelinowego zapalenia pęcherzyka żółciowego i charakteryzuje się obecnością gazu zarówno w świetle (pneumobilia), jak i w ścianie pęcherzyka. Gaz może być rozciągnięty na drzewo żółciowe lub sąsiednie struktury. Spotyka się etiologię klostridialną lub nieklostridialną. W przypadku zakażenia nieklostridialnego często udowadnia się mikroskopowo zakażenie mieszane, złożone z prątków i pałeczek (rys. 21). Rozedmowe zapalenie pęcherzyka żółciowego, będące postacią zgorzeli gazowej pochodzenia pęcherzykowego, obarczone jest bardzo wysoką śmiertelnością. Szczególnie podatne na to poważne schorzenie są osoby cierpiące na cukrzycę lub immunosupresję.

Materiał na warunkach licencji Creative Commons  3.0 http://creativecommons.org/licenses/by/3.0. Autorzy: Yutaka Tsutsumi